Colored Purple Down Under
Tuesday, December 5, 2006
The Green Wall
Tandang-tanda ko pa, noong nabubuhay pa si nanay. Lagi niyang sinusuklay ang buhok ko. Gustong-gusto ko naman ito kasi nakakaantok ito. Ang sarap kayang matulog habang may humahagod sa ulo mo.
Hindi tulad ng dalawa ko pang ate, bihira akong magpaputol ng buhok kaya mahaba ito. Laging lampas sa balikat. Sina Marie at Maxine, mga adventurous kasi at kung anu-anong ginagawa sa kanilang mga buhok.
Minsan, laking gulat ni nanay nang umuwi isang gabi si Marie na sobrang tingkad ang kulay ng buhok. Para itong pinaghalong green, blue, at yellow na hindi ko na maintindihan kung ano ang resulta ng color. At ang pagkakagupit ay parang pinaglaruan ba. Bagay naman sa kanya ang kanyang hairstyle. Tingin ko nga, mas lalong pa syang gumanda nong panahong iyon. Ginaya ni Marie ang style na yon sa isang Japanese model na napanuod namin sa F TV.
Si Maxine naman ay ilang taon na ring hindi nagpapagupit. At naghuhugas ng buhok. Yes, hugas ng buhok kasi naka-dreadlocks ito. Minsan nangangamoy ang kanyang ulo. Tingin ko rin ang kati-kati ng kanyang pakiramdam lagi dahil sa kanyang buhok. Pero mas nagagandahan ako sa style ni Maxine kaysa kay Marie.
Aktibista si Maxine. Tulad ni nanay noong kabataan niya. Kaya si nanay, walang complaints o disgusto sa ginagawa nilang dalawa...naming tatlo. Magugulat ito pero hindi magagalit sa pinaggagawa namin, lalo na nang dalawa kong kapatid. Kahit pa man noong nabubuhay pa si tatay ay hindi ito naging problema.
Lahat kami ay hinayaang mabuhay sa kung anong uring buhay ang gusto namin basta ba hindi ito makakasama sa aming sarili at sa aming pamilya. Buhay ang demokrasya sa aming pamamahay.
Ako, I always loved this hair. Noong nasa college ako, habang nakikipagkwentuhan ako sa aking mga classmates sa gym, bago ang aming swimming class, lumapit sa amin ang isang swimming instructor upang alukin ako. Well, gusto ko raw bang maging model ng shampoo. May kaibigan daw ito sa isang ad agency.
Umuo ako. Nagpalitan kami ng numbers and all.
I first broke the news to Anthony nang magkita kami noong hapong iyon sa loob ng campus. Magtatatlong buwan pa lang kami that time. Upon hearing it, for some reasons until now I don't know, he freaked out.
He hit me...my face...my head...for so many times that I lost count of it. Takot na takot ako sa kanya. He was so uncontrollable. People around could only rush to call for help.
Nag-apoy ang mga mata ni Anthony noong panahong iyon. He was calling me names while hitting my face repeteadly that my nose started to bleed. I was crying but he never listened to me.
He dragged me to the ladies' room. Inside he pinned me so strongly against the green wall. Nanghihina na ako that time habang sinasakal niya ako.
Then, the wall, everything, suddenly turned white.
Hindi tulad ng dalawa ko pang ate, bihira akong magpaputol ng buhok kaya mahaba ito. Laging lampas sa balikat. Sina Marie at Maxine, mga adventurous kasi at kung anu-anong ginagawa sa kanilang mga buhok.
Minsan, laking gulat ni nanay nang umuwi isang gabi si Marie na sobrang tingkad ang kulay ng buhok. Para itong pinaghalong green, blue, at yellow na hindi ko na maintindihan kung ano ang resulta ng color. At ang pagkakagupit ay parang pinaglaruan ba. Bagay naman sa kanya ang kanyang hairstyle. Tingin ko nga, mas lalong pa syang gumanda nong panahong iyon. Ginaya ni Marie ang style na yon sa isang Japanese model na napanuod namin sa F TV.
Si Maxine naman ay ilang taon na ring hindi nagpapagupit. At naghuhugas ng buhok. Yes, hugas ng buhok kasi naka-dreadlocks ito. Minsan nangangamoy ang kanyang ulo. Tingin ko rin ang kati-kati ng kanyang pakiramdam lagi dahil sa kanyang buhok. Pero mas nagagandahan ako sa style ni Maxine kaysa kay Marie.
Aktibista si Maxine. Tulad ni nanay noong kabataan niya. Kaya si nanay, walang complaints o disgusto sa ginagawa nilang dalawa...naming tatlo. Magugulat ito pero hindi magagalit sa pinaggagawa namin, lalo na nang dalawa kong kapatid. Kahit pa man noong nabubuhay pa si tatay ay hindi ito naging problema.
Lahat kami ay hinayaang mabuhay sa kung anong uring buhay ang gusto namin basta ba hindi ito makakasama sa aming sarili at sa aming pamilya. Buhay ang demokrasya sa aming pamamahay.
Ako, I always loved this hair. Noong nasa college ako, habang nakikipagkwentuhan ako sa aking mga classmates sa gym, bago ang aming swimming class, lumapit sa amin ang isang swimming instructor upang alukin ako. Well, gusto ko raw bang maging model ng shampoo. May kaibigan daw ito sa isang ad agency.
Umuo ako. Nagpalitan kami ng numbers and all.
I first broke the news to Anthony nang magkita kami noong hapong iyon sa loob ng campus. Magtatatlong buwan pa lang kami that time. Upon hearing it, for some reasons until now I don't know, he freaked out.
He hit me...my face...my head...for so many times that I lost count of it. Takot na takot ako sa kanya. He was so uncontrollable. People around could only rush to call for help.
Nag-apoy ang mga mata ni Anthony noong panahong iyon. He was calling me names while hitting my face repeteadly that my nose started to bleed. I was crying but he never listened to me.
He dragged me to the ladies' room. Inside he pinned me so strongly against the green wall. Nanghihina na ako that time habang sinasakal niya ako.
Then, the wall, everything, suddenly turned white.
posted by colored purple at Tuesday, December 05, 2006
6 Comments:
thanks for dropping by my blog. you write really well. is this really your life?
i agree with redjeulle. you do write well. :)
sana inunahan mo na yung anthony. tinadjakan mo sana sa balls para hindi nakapalag.
wow. tagalog meyn. haba pa. hehe. will read again. thanks for droppin by my site. feel free to post comments. :)
nabasa na ba 'to ni anthony?
mahaba din ba hair nya? hindi kaya inggit lang sya sa yo?
nice piece ... :)
Aaaay! Bakit naging White ang wall? Dyosko! Masochista ka pala Tita!
Baket ka sinaktan ? continue writing please :) sakit.info
Post a Comment
<< Home